ถ้าเทียบ 2 ประเทศนี้ ผมชอบจีน มากกว่า เพราะจีน ถึง แม้จะมีความแตกต่างระหว่าง "คนรวย"กับ "คนจน"มาก แต่ก็ไม่มากเท่าอินเดีย เพราะจีน เนื่องจากประเทศคุมโดยรัฐบาล คอมมิวนิสต์ ดังนั้น การใช้รัฐบาลเพื่อเอื้อประโยชน์ต่อ กลุ่มผู้มีอำนาจ จึงไม่มากนัก ซึ่งต่างจาก อินเดียที่ คนรวยยิ่งรวย เพราะการ คอรับชั่น ทำได้ง่าย
--ส่งผลให้เกิดสองมาตรฐานแบบสังคมไทย แต่อินเดียนี่แย่ กว่า เพราะนอกจากความรวยที่แตกต่างกันอย่างสุดขั้ว ยังมี ชนชั้นวรรณะที่แบ่งกันสุดขั้วอีกด้วย
ถ้ามองการพัฒนาที่แท้จริง ผมมองว่า ตัวเงินหรือความรวย มันเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ (ลองนึกภาพคุณมี หมื่นล้าน แต่อยู่ในชนบท --จะ Shopping ก็ไม่มี ถนนก็เป็นดิน คุณจะไปซื้อ Ferrari มาก็ไม่มีถนนวิ่ง รอบข้างคุณมีแต่สลัม ไฟฟ้าก็ไม่ค่อยดี
--ผมถามหน่อย ไอ้หมื่นล้านคุณ --จะไปใช้อะไร.."นี่แหละสภาพที่แท้จริงของคนอินเดียที่รวย คือ ไม่มีที่ใช้ ต้องย้ายทุนออกนอกไปลงทุนต่างประเทศ เพราะในประเทศมีข้อจำกัดมากมายในทุกเรื่อง") ต่างกับจีน ที่เอาความมั่งคั่งมาสร้างเป็น infrastructure เป็นถนน ประปา ไฟฟ้า การขนส่ง สนามบิน รถไฟ คือ สร้างสิ่งที่จับต้องได้
--ดังนั้น จะเห็นได้ว่า ความรวยของจีน เป็นอะไรที่"จับต้องได้" ส่วนความรวยของอินเดีย "เหมือนรวยกระดาษ" -- ซึ่งถ้าถามว่า เลือกอะไร ผมว่า แบบจีน ดีกว่ามาก เพราะเอาเงินไปสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ถึงมีปัญหา ก็ยังมี สิ่งที่สร้าง เช่น ถนน และสาธารณูปโภค หลงเหลืออยู่ แต่ถ้ามีปัญหาอะไรเกิด อินเดีย จะเหลือแต่ความว่างเปล่า
ตรงนี้ผมว่า เป็นจุดที่เตือนสติ เพราะหากเรารวย ในขณะที่ประเทศจน "มันก็ไร้ค่า".........
