ก่อนอื่น ข้อแตกต่างระหว่างรวยเร็วกับรวยช้า มันต่างกันอย่างไร -- แต่เท่าที่เห็นคือ ใครก็อยากรวยเร็วทั้งนั้น ยกตัวอย่างในตลาดหุ้น เกือบทั้ง 100 % อยากรวยหุ้นเร็วๆ เลยต้องรีบซื้อรีบขาย ผลปรากฏว่า คนรวยกลายเป็น Broker เพราะได้ค่าธรรมเนียมไปเต็ม แต่คนเล่นหุ้นกลับเจ๊ง เพราะซื้อไปซื้อมา ทุกวัน สรุปพอขายไป แล้วก็ซื้อหุ้นตัวเดิม แพงขึ้นเรื่อยๆ บางครั้งเล่นตั้งแต่ P/BV ต่ำกว่า 1 เท่า ซื้อและก็ขายจน P/BV ขึ้นไป 4 เท่า สรุปท้ายสุดหุ้นตก ราคากลับมาที่ P/BV ต่ำกว่า 1 เท่า เท่าเดิม
(ตัวอย่างที่ผม พูดถึงเป็นเรื่องปกติของตลาดเลยครับ) ผมอ่านหนังสือเล่นนึงชื่อว่า “Black Swan” เขาเขียนได้โดนใจผมมาก เขาบอกว่า นักลงทุนส่วนใหญ่เลือกที่จะได้กำไรทีละน้อย แต่เสียทีละมากๆ -- ตลกดีครับ ก็คือ ซื้อขายหุ้นทุกวันได้กำไรวันละนิดหน่อย(ส่วนใหญ่ Brokerได้) ท้ายสุดตลาดตก กลับติดบนดอย นี่แหละครับ
-- แต่อย่าง Black Swan เขาเสนอว่า ของเขาเล่นแบบ สมมุติว่า 1 ปี คือ เขาเล่นเสียวันละนิด แต่พอวันสุดท้ายเขาได้มหาศาล กลับ อีกคนได้วันละนิด แต่วันสุดท้ายของปี เสียทั้งหมด -- ถามว่า คุณอยากเป็นแบบไหน -- แน่นอน คุณคงอยากได้มหาศาลวันสุดท้าย แต่ในความเป็นจริง นักเล่นหุ้นกว่า 99% ในตลาด เลือกที่จะได้วันละนิด แต่สุดท้ายติดดอย --ทำไมน่ะเหรอครับ -- ก็เพราะว่าธรรมชาติสร้างให้เราคิดและทำอย่างนั้น ดังนั้น โอกาสที่คุณจะรวยก็คือ ต้องลงทุนสวนความรู้สึก
ดังนั้น กลายเป็นว่า “คนที่อยากรวยเร็ว กลับรวยช้า” ส่วน “คนที่อยากรวยช้าๆ กลับกลายเป็นคนที่รวยเร็ว และชนะในที่สุด” ผมว่าคล้ายๆกับ นิทานกระต่ายกับเต่านะครับ ซึ่งเรามักมองข้ามเสมอ
จุดนี้ทำให้ผมนึกคิดถึงแง่ ที่ว่า หากเราไม่อยากได้ เรากลับมีโอกาสได้สูง -- ดังนั้น คนที่อยากได้ กลับมีโอกาสที่เสียสูง -- พูดไปแล้วเหมือนธรรมชาติลงโทษ แต่มันคือ หลักธรรมชาติ ที่ไม่มีใครฝืนได้ ดังนั้น การมุ่งเป็นนักลงทุนที่จะประสบความสำเร็จ เราจะต้องมองในมุมที่กลับด้านกับคนอื่น (เป็นไง งง ไหมครับ -- แปลกแต่จริง --นี่แหละตลาดหุ้น -- ตลาดที่ทำให้คนที่มีความรู้สูงกลายเป็นแมลงเม่า -- จริงไหมครับ)
