มีพ่อลูกอาศัยอยู่กลางป่าลึก ทุกๆวันก็ออกหาอาหาร อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ตกปลา หากินอย่างสงบสุข
วันนึงลูกเกิดสงสัยแล้วถามพ่อว่า
"พ่อครับ ทำไมเราต้องออกหาอาหารทุกวันล่ะครับ?"
พ่อตอบ: "ก็ถ้าไม่หาอาหาร ก็ไม่มีอะไรกิน ..ก็ตายซิลูก!!"
ลูก : "แต่ผมขี้เกียจออกไปหาอาหารนี่ครับ ถ้าเราไม่ต้องออกไปหาอาหาร แล้วนอนสบายๆ ทุกวันก็คงดีนะครับ"
พ่อ : "แต่ถ้าไม่ออกไปหาอาหาร ก็ไม่มีอะไรกิน ..ก็ ตาย นะลูก
ลูก : "อ้าว!! ตายก็สบายดี ..ก็ไม่ต้องเหนื่อย ไปหาอาหารอีกต่อไป ..ปลาก็ได้ประโยชน์เพราะไม่โดนเราจับไปกิน ..ส่วน ธรรมชาติก็ได้ประโยชน์ เพราะไม่โดนเราไปทำลาย.. น้ำก็สะอาดเพราะไม่โดนเราไปทำให้สกปรก คือ สรุปว่า ถ้าไม่มีเราสิ่งต่างๆรอบตัวก็ไม่โดนเบียดเบียน แล้วเราจะเหนื่อย ดิ้นรน ไปเพื่ออะไรล่ะครับ"
ทันใดนั้น!!...(พ่อก็หยิบมีด ออกมา แล้วโยนไปให้ลูก)
พ่อ : "อ้าว!! ถ้าเป็นเยี่ยงนี้ มึงก็เอามีดนั้น ปาดคอตัวเองตายเสียเถิดลูกเอ๋ย!!"
ลูก : "(ลูกอึ้ง!อึ้ง! งง..ไปต่อไม่เป็นเลย แล้วไงต่อ ...)"
((เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า)) "ทุกวันเราบ่นว่ามีแต่ความทุกข์ แต่ไม่เห็นมีใครปลดทุกข์เสียที (มีแต่ไปปลดในส้วม..หุ หุ) แต่ทุกคนก็ยังอยากมีชีวิต ต่อไปอีกวัน ..และอีกวัน
**** หรือ?? ความทุกข์นั้น "มันคือ ความสุขกันแน่!!!"****
--- "ทุกข์สุขอยู่ที่ใจ คิดไปมากความ !!"
..ใช้ชีวิตต่อไป ..เสี่ยงมากขึ้นหน่อย.. เสี่ยวบ้าง.. คงไม่ถึงกับตาย
..(ชีวิตมันแสนจะสั้น ถ้าเราอยากให้มันยาว) !!
...(แต่ชีวิตมันจะโคตรยืนยาว ถ้าเราอยากให้มันสั้น) !!
---"ใช้สัจธรรมชีวิต นำทางเราสู่ตลาดหลักทรัพย์เสียเถิดลูกเอ๋ย"
----ว่าแล้ว ลูกก็ออกจาก ป่า เดินตามแนวทางของ ท่านพ่อ "สุดยอดปรมาจารย์..ทฤษฎีชาวสวน" ตั้งแต่ บัดนั้นมา ...เอชา เอชาๆ หน่อยแม่ เอย... (ร่วมอนุรักษ์เพลงฉ่อย กับ "โน๊ต" และ "สินเจริญ Breakfast Show"....หุ หุ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น