ธุรกิจไม่ใช่เค้ก ยิ่งแบ่งมันเลยยิ่งเพิ่ม!!

ผมคุยกับคนรุ่นใหม่หลายๆคน ที่ไม่เข้าใจประเด็นที่ผมพูด"ธุรกิจไม่ใช่เค้ก ยิ่งแบ่งมันเลยยิ่งเพิ่ม!!" (พอผมพูด ..เขาก็ฟัง แต่ งง ว่ามันคืออะไร) ..แนวคิดนี้จริงๆเติบโตมานานแล้วแถบประเทศตะวันตก

การจะสร้างธุรกิจขึ้นมาสักอย่าง มันมีความยากและความซับซ้อน.. ผมว่าคนส่วนใหญ่รู้จัก Starbucks -- แต่น้อยคนนักที่จะรู้จัก เจ้าของที่ชื่อ Howard Schultz --ผมเคยอ่านบทสัมภาษณ์ของเขากับนิตยสารฝรั่งเล่มหนึ่ง "โดน!!" ทำให้ผมจำใด้ถึงทุกวันนี้ เขาบอกว่า "เขาอยากเป็นเจ้าของ(ส่วนเล็กๆ)ของธุรกิจใหญ่(ระดับโลก) มากกว่าที่จะเป็นเจ้าของ(ส่วนใหญ่ๆ)ในกิจการเล็กๆ" --"โห!! มันโดนเอามากๆ"

คุณลองนึกซิครับ การเป็นเจ้าของ(ส่วนใหญ่ๆ)ในกิจการเล็กๆ มันก็คือ "เจ้าของกิจการทั่วไป"นี่เอง ..ย่อมต้องทำงานหนักอย่างแสนสาหัส เพราะเมื่อกิจการเล็ก คุณก็ต้องทำทุกอย่าง ตั้งแต่ภารโรงยัน CEO ..เวลามีปัญหา ทุกอย่างก็จะมาลงที่คุณ

ตรงข้ามกัน การเป็นเจ้าของ(ส่วนเล็ก)ในกิจการใหญ่ ก็เท่ากับว่า คุณไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่าง เพราะมีคนเก่งอีกมากมายที่เป็นเจ้าของในกิจการร่วมกับคุณ ..แนวคิดนี้ก็คล้ายๆกับ Buffet คือ แม้ว่าเขาจะไปซื้อกิจการ เขาก็ยังคงให้ ผู้บริหารเป็นคนบริหาร ซึ่งนับเป็นแนวทางที่ฉลาดและสบายจริงๆ (คือถ้าผู้บริหาร ทำได้ไม่ดี คุณก็สามารถเปลี่ยนคนได้ แต่ถ้าคุณบริหารเอง จะเปลี่ยนอะไรล่ะ!!)

ประเด็นนี้ เป็นหนึ่งใน Idea ของการเกิด Silicon Valley เลย ..เพราะจริงๆแล้วกิจการไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่แค่ไหนก็ตาม มันไม่สามารถสร้างได้โดยคนเพียงคนเดียว ..แนวคิดของการ แบ่งส่วนของกิจการให้กับผู้บริหาร หรือ ที่เรียกว่า Stock Option จึงกลายเป็นแรงดึงดูด ที่น่าสนใจในการ "ร่วมสร้าง" นั่นเอง..จะเห็นได้ว่า อย่างกรณีของ Howard Schultz เขาแบ่ง หุ้นให้กับพนักงานทุกคน(Bean Stock)-- แม้ปัจจุบันนี้เขาไม่ได้ถือหุ้นใหญ่ แต่เขาก็รวยเละ!! เพราะการแบ่งแล้วโตนี่เอง ที่สร้างให้ พนักงาน Starbucks ทุกคน ร่วมกันสร้างให้บริษัท ยิ่งใหญ่อย่าง ทุกวันนี้

นี่แหละครับ "ยิ่งแบ่ง ยิ่งโต" --- ของพี่ไทยเรา "โกยๆๆๆ กูเก็บไว้คนเดียว.." ไม่ต้องสงสัยที่เมืองไทยเรามีธุรกิจที่ใหญ่ระดับโลกน้อยมาก ..จริงไหมครับ!!