ผมเคย “สนทนาธรรม” ทางความคิด กับผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างสูง(ท่านไม่ขอออกนาม) ซึ่งประเด็นที่กระตุ้นต่อมความคิดของผมมากๆ ก็คือ “ความสามารถ” กับ “เวทีให้แสดงออก” มันไม่สัมพันธ์กัน ..หลายๆคนมองว่า ต้องพยายาม หาเวทีให้เร็วที่สุด แต่ “ท่านที่มีประสบการณ์ผู้นี้ บอกว่าว่า (คุณคิดผิด)”
ประเด็นที่สำคัญที่สุดคือ การต้องพัฒนาความสามารถของตัวเองให้มาก (และพร้อมที่สุด) จากนั้น ก็รอจังหวะและโอกาส(เวที)ในการแสดงความสามารถ … ซึ่งการวิ่งหาแต่เวที อาจทำให้คุณหลุดจากเป้าหมายหลัก ก็คือ การสร้างความสามารถของตน …คนทุกคน มี “Timing”-- จังหวะและเวลาที่ต่างกัน
บางคนมีเวทีในการแสดงออกเร็วและใหญ่ เช่น ได้รับช่วงต่อกิจการจากพ่อแม่ (ซึ่งแท้จริงแล้ว นั้นเป็นโชค หรือ ความทุกข์กันแน่!!) เราเห็นกิจการที่ พอสืบทอดหลายๆช่วง Generation จะเห็นได้ว่า “มันเล็กลงเรื่อยๆ” ..จุดนี้ไม่ได้หมายความว่า “ทายาทเจ้าสัวไม่เก่ง”..ไม่ใช่เลย!! เพียงแต่ “เวที” ที่เขาได้รับสืบทอดมันอาจไม่ตรงกับความสามารถของเขา
ผมว่า ประเด็นนี้เป็นอะไรที่ลึกและน่าสนใจมากๆ เพราะท้ายสุดมันชี้ให้เห็นเลยว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตมันไม่ใช่ “เวที” ในการแสดงออก แต่มันคือ “ความสามารถของเรา หรือ Product(ตัวเรา) ต่างหาก ที่กำหนดความสำเร็จในชีวิต”
เรื่องของการหา “เวที” จึงเป็นสิ่งที่ “ตัวคุณเอง + Timing” เป็นตัวกำหนด ---คนที่คิดว่าตัวเองพร้อมแล้ว ก็ควรลองหาเวทีเล็กๆเพื่อแสดงออก ก่อนที่จะขึ้นเวทีใหญ่จริงๆ เพราะการที่ คุณเลือกที่จะขี่หลังเสือในเวลาที่คุณยังไม่พร้อม ผมมองว่า “มันเป็นการฆ่าตัวตายชัดๆ”
“ขอบคุณท่านผู้รู้ ท่ีชี้แนะผม” มันช่วยให้ผม มองชีวิตอย่างฉลาดมากขึ้น ..ตัวผมเองจากที่เคย เร่งเร้า หาเวทีในการแสดงออกในวันก่อน ..วันนี้ผมสุขุมมากขึ้น “ค่อยๆพัฒนาความคิดและความสามารถ” รอเพียงเวทีที่ให้แสดงออกในวันข้างหน้า …ขอบคุณมาก!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น