คุณเคยสังเกตไหมว่า ชีวิตของคนเรามันเหมือนการวิ่งมาราธอน ...ยาว ...นาน ในช่วงทุกข์ ..ช่วงสุข แป๊บเดียว -- เซ็งเลยอ่ะ !!
พูดง่ายว่า ถ้าเราตั้งเป้าจะวิ่ง 100 กิโล เราวิ่งไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะถึง 100 กิโล ..ส่วนบางคนบ้าหน่อย ตั้งเป้าวิ่งสัก 1,000 กิโล ก็วิ่งไปเรื่อยๆนั่นแหละ มันนานขึ้น แต่เดี๋ยวมันก็ถึงในที่สุด ..บางคนโคตรบ้า มันตั้ง 100,000 กิโล ตั้งปั๊บคนส่วนใหญ่บอกเลยว่า "คุณทำไม่ได้หรอก" ..ใช่!! วันนึงเขาก็ไปถึง
จริงๆผมจะบอกว่า ชีวิตเราความรวยของเรา ความสำเร็จ เราเองคือคนตั้งขอบเขตของมัน ..มันคือ "ขนาดของความฝัน" ที่แต่ละคนจินตนาการไว้ แล้วก็วิ่งไปให้ถึง
ความเก่ง ของแต่ละคน มันไม่ได้แตกต่างกันมากหรอกครับ ..มันต่างกันที่เรากำหนดเป้าหมาย แล้ววิ่งตามฝันของเรา
บางคนจึงมีชีวิตที่เรียบง่าย มีบ้านหลังเล็กๆ มีความสุขกับงานที่ทำ แล้วก็อยู่อย่างพอเพียง ก็เพราะเราอยากที่จะได้แบบนั้น เรากำหนดระยะทางฝันตั้งแต่เริ่มวิ่งแล้ว ..ไม่ผิด
แต่ที่ผิด คือ คนส่วนใหญ่ไม่ได้กำหนดชีวิตในสิ่งที่ตัวเองเป็น และก็ไม่พอใจในสิ่งที่เป็น แต่หาทางออกไม่ได้ นั่นแหละผิดที่เราเอง
ครับ จุดเริ่มของคนที่อยากมีอนาคต ก็คือ "ขยายขอบเขตของฝัน ไปพร้อมๆกับการเพิ่มความรู้"
ตั้งเป้าเล็กๆ จากการหาหนังสือดีๆ มาเติมฝัน และ แรงบันดาลใจ ...จะร้อยล้าน พันล้าน มันก็เริ่มจากจุดเล็กๆ ตรงนี้แหละ
"เศรษฐี ผู้ยิ่งใหญ่ คนเปลี่ยนโลก ล้วนแต่เป็นนักอ่านตัวยงทั้งสิ้น"
สัปดาห์หน้าคุณจะอ่านหนังสือดีๆ กี่เล่มดีครับ ?
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบความเก่ง ของแต่ละคน มันไม่ได้แตกต่างกันมากหรอกครับ ..มันต่างกันที่เรากำหนดเป้าหมาย แล้ววิ่งตามฝันของเรา
ตอบลบเชร็ดโด้ โครตโดนเลยครับพี่ แพ็ท