ในโลกนี้ไม่มีใครโชคร้ายเท่าเด็กคนนี้อีกแล้ว ..ตอนที่ 3 "พลิกช้าง"

การเปลี่ยนจาก "จิตทาส" สู่ "จิตอิสระ" มันคือ การเข้าใจคนรอบข้าง และ เปลี่ยนซะ ...แต่บอกตรงนี่คือ ภารกิจ "พลิกช้าง"

คนเราส่วนใหญ่ รับไม่ได้ที่จะทำให้คนอื่นผิดหวังในตัวเรา ..โดยเฉพาะคนไทย เรามีความเชื่อกันว่า ถึงตัวเรามีทุกข์ แค่ขอให้คนรอบข้างมีความสุข มันก็ดีเกินพอ

"ไอ้พระเอก !!" ....แสรดดด บอกตรงๆ ผมเคยเป็นคนแบบนั้น ...ผมเคยเชื่อว่า ขอให้คนอื่นมีความสุข ตัวเราเอาไว้ทีหลัง ..และ ผมก็คิดเสมอมาว่า ความคิดแบบนี้ มันพระเอกจริงๆ ...แล้วไงล่ะ ? ..มันก็ดีไม่ใช่หรือ ที่ทั้งชีวิตเราจะอุทิศให้ความสุขของคนอื่น ?

"ไม่ดีครับ" ..ผมไปอ่านหนังสือ เล่มนึง ที่ชื่อว่า "You Can You Will" เขียนโดย JOEL OSTEEN เป็นหนังสือออกแนวศาสนานิดๆ แต่แฝงด้วยความคิดที่ ตบหน้าผมซะมึน ...เพราะ ผมเชื่อเสมอว่า "ขอให้คนอื่นมีความสุข เราจะทุกข์ก็ไม่เป็นไร" ..เขาบอกความคิดแบบนี้ เป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวที่สุด ...ใช่!! เห็นแก่ตัว เพราะ เป็นความคิดที่ไม่แคร์ตัวเองเลย ...เมื่อเรายังไม่ยุติธรรมต่อตัวเราเองเลย แล้วจริงๆ เราจะสามารถจริงใจกับใครได้ ...สุดท้ายคนที่คิดแบบนี้มักจะมีจุดระเบิด ที่เรียกว่า "ดีแตก" คือ เมื่อความคิดมันทำร้ายแต่ตัวเอง สุดท้ายวันนึงเราก็จะรู้สึกว่า ทุกคนรอบข้างเลวร้าย และ นั่นคือ "ดีแตก" เปลี่ยนคนดี กลายเป็นคนชั่วได้ง่ายๆ

ทางแก้ คือ การถามตัวเองว่า แท้จริงแล้ว "ความสุขจริงๆ" ของเราอยู่ที่การทำอะไร (สุขที่ไม่เบียดเบียนคนอื่น)

อย่างนึงในหนังสือเล่มนี้ จุดประเด็นความคิด ต่อคำถามนึง ที่ผมเฝ้าถามตัวเองมาตลอดว่า "ผมเกิดมาเพื่ออะไร ..ผมมีชีวิตอยู่เพื่ออะไร" ..บอกตรงๆ นะ ถ้าเราตอบไม่ได้ มันจะค่อยๆ กลายเป็น เราอยู่เพื่อหาเงินและใช้เงิน ซึ่งมันเป็นเป้าหมายของคนทั่วๆไป ที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ

JOEL เชื่อว่า คนเราทุกคนเกิดมา โดยมี "ของประทานจากพระเจ้า" ซึ่งของประทานนี้ก็คือ ความสามารถพิเศษเฉพาะตัวของเราที่มีมาแต่กำเนิด ..ถ้าพูดให้เข้าใจคือ เราทุกคนล้วนมี "พรสวรรค์หนึ่งอย่าง" ที่เราทำได้ดีที่สุด แต่สิ่งนี้ ต้องค้นหาภายในตัวเอง ..มันไม่ได้เกิดจากการเรียนหนังสือให้สูง เพราะ ระบบโรงเรียนพยายามสอนให้คนออกมา คิดเหมือนกัน ทำเหมือนกัน (ระบบการศึกษาปัจจุบัน คือ โรงงานผลิตทาส ให้ท่องจำ ทำตาม เท่านั้น) ซึ่งมันตรงกันข้ามกับเส้นทางการแสวงหาพรสวรรค์ ...พูดง่ายๆ ว่า ทั้งชีวิตของคนบางคน ไม่เคยรู้เลยว่า พรสวรรค์ ของเราจริงๆ คือ อะไร ?

โรงเรียนมักจะสอนว่า พรสวรรค์ของคนคือ "ต้องเรียนให้เก่ง" ..ระบบที่เราเรียนอยู่ คือ ใครท่องจำ และ ทำตาม ได้เป๊ะสุด คุณจะเป็นเด็กเก่ง กลายเป็นคนเก่ง ...แต่ถ้าคิดจริงๆ แล้ว ทุกคนไม่ได้เหมือนกัน ไม่ใช่ทุกคนจะมีพรสวรรค์แบบ "ท่องจำ แล้วทำตาม" แบบที่ระบบการศึกษาต้องการ

คุณรู้ไหมว่า "เด็กแว้น" เกิดจาก สังคมชี้หน้าคนที่เรียนไม่เก่ง ว่าเป็นคนกระจอก เป็นขยะสังคม ...ทั้งที่คนเหล่านั้น อาจจะเก่งในเรื่องศิลปะ ความคิดสร้างสรรค์ ..แต่สังคมชี้หน้าเรียบร้อยว่า เรียนไม่เก่งคือ ขยะสังคม คือเด็กแว้น !!

พูดมาขนาดนี้แล้ว ...ถามจริงๆ คุณเอง เคยถามไหมว่า "ของประทาน หรือ พรสวรรค์ เฉพาะตัวของคุณ คืออะไร"

คนที่รู้ว่า "พรสวรรค์" เฉพาะตัวของเราคืออะไร ..จะเป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จ ทั้งงานที่ทำ ..จะสร้างสรรค์ผลงานที่มาจากพรสวรรค์ของตัวเอง ..มีพลังที่จะทำสิ่งนั้นไม่รู้จบ ...และ ไม่เคยคิดว่าจะเลิกทำสิ่งนั้นเลย

คุณว่า "ของประทาน ของศิลปินแห่งชาติ อย่าง อาจารย์ ถวัลย์ ดัชนี หรือ พรสวรรค์ของอาจารย์ เฉลิมชัย คืออะไร" ...นั่นแหละ เมื่อคุณเจอ คุณจะรักในงาน รักในสิ่งนั้นที่ทำ ทำแล้วโคตรจะรวย (รวยโคตรๆ) และ ไม่เคยคิดคำว่าเกษียณอยู่ในสมองอีกเลย !!