‘จังหวะเวลา ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน’
บางคนสำเร็จตั้งแต่เด็ก บางคนสำเร็จตอนผู้ใหญ่ ..บางคนเพิ่งมาสำเร็จตอนแก่ …’แต่ผมอยากสำเร็จตอนนี้เลย ทำไง ?’
‘ทำไม่ได้ไงมรึง!!’ …เพราะอะไร ? …มาจะเล่าให้ฟัง
1. ‘พวกสำเร็จแต่เด็ก คือเรียนเก่ง’ ..เพราะเรียนคือที่สุดของเด็กละ …แต่พวกนี้ พอทำงานส่วนใหญ่ไม่โดดเด่น …เพราะ ความสำเร็จในอดีต เป็นกรอบให้เราคิดในกรอบ …แต่พอโตขึ้น มันไม่ได้แข่งในกรอบ มันแข่งกันนอกกรอบไง
ผมอยู่ในกลุ่มนี้ เรียนเก่ง ก็เลยคิดว่า ยังไงชีวิตต้องสำเร็จ เพราะคิดว่าเราฉลาดกว่าคนอื่น …ปรากฏว่า พอเริ่มทำงานจริง มันไม่ง่ายแบบที่คิด …ไปทำธุรกิจเอง ก็ไม่รอด สุดท้ายต้องยอมกลับมาเป็นลูกจ้างใหม่
ตอนนั้นเหมือนเราแพ้อ่ะ …การยอมกลับมาเป็นลูกจ้างใหม่ หลังการทำธุรกิจมาเป็นสิบปีแล้วเจ๊ง มันรู้สึกเสียเวลามากๆ แต่ก็ต้องทำไง เพราะไม่มีทางเลือก ‘กลับไปเป็นลูกจ้าง’
2. ‘พวกที่สำเร็จ ตอนผู้ใหญ่’ …ไอ้พวกส่วนใหญ่เกเรตั้งแต่เด็ก …เละเทะก็เยอะ แต่มีบางส่วนที่สำเร็จไปเลย …พวกนี้จะเก่งนอกกรอบ แล้วกล้าเสี่ยง เพราะ ไม่มีอะไรจะเสียนี่ …พวกนี้เรียนรู้จากการล้มลุกคลุกคลาน ก็จะมีบาดแผลเยอะ ก็สนุกไปอีกแบบ
3. ‘พวกที่สำเร็จ ตอนแก่’ ..อันนี้ไม่ใช่เรื่องเงินละ แต่มันเป็นเรื่องสุขภาพ …พวกนี้ดูแลตัวเองตลอด ..การออกกำลังกาย กับการกิน มันเป็นสิ่งที่ต้องสร้างจากนิสัย ทำให้เป็น Habit เป็น Routine
เอาตรงๆ คือ ที่เล่าเรื่องนี้ เพราะ อยากจะให้กำลังใจคนที่พยายามสู้ตลอด แต่แค่มันยังไม่ใช่ ‘จังหวะ’ ของเรา …ซึ่งเราไม่สามารถไปกำหนดได้ว่า จังหวะของเรามันจะมาเวลาไหน ?
แต่สิ่งที่ต้องทำต่อ ก็คือ ‘ทำต่อไป’ …อย่างผมในฐานะนักลงทุน ก็คือ ‘ผมต้องเสี่ยงต่อไป’ …แค่ให้แน่ใจว่า ต้องบริหารพอร์ตให้ไม่มีการเสี่ยงใดที่ใหญ่จนลุกไม่ขึ้น
ยิ่งประสบการณ์มากขึ้น ผมยิ่งเรียนรู้ว่า ‘โอกาสมันอยู่ในความเสี่ยง’ …ถ้าอยากได้โอกาส ก็ต้องเสี่ยง …คนมีประสบการณ์เขาเสี่ยงแบบรักษาตัว เพื่อที่จะมีโอกาสเสี่ยงได้เรื่อยๆ …พอพอร์ตใหญ่ขึ้น มันก็ยิ่งเสี่ยงได้มากขึ้น …มันไม่ได้มีความเสี่ยงที่ลดลง …มันมีแต่การบริหารพอร์ตให้รับความเสี่ยงที่เราไม่เจ๊ง แล้วก็เสี่ยงไปเรื่อยๆ แค่นั้นเลย
#ภาววิทย์กลิ่นประทุม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น