‘เคยสงสัยไหมว่า มีคนทำงาน 2 แบบ ..แบบแรก คือ คนที่หางานทำ ..แบบที่สอง คือ คนที่สร้างงานให้คนอื่นทำ’ ...คนสองคนนี้ เขาคิดต่างกันอย่างไร ?
1. มาดูแบบแรก ...คนส่วนใหญ่จะเป็นแบบนี้ ขั้นตอนการหางานทำ ก็เริ่มจากไปเรียน จากนั้นก็ไปหางานทำ ..ในอดีตก็ดีอยู่หรอก แต่วันนี้เริ่มมีปัญหาเพราะงานหลายๆ อย่างที่เคยมี มันเริ่มหายไป ..เครื่องจักรมาแทนบ้าง หุ่นยนต์มาแทนบ้าง
ข้อเสียของคนที่หางานทำ คือ เขาจะพยายามหางานทำ ..เอ่อ !! แล้วมันไม่ดีตรงไหน ? - ปัญหามันอยู่ที่ พอคิดว่า งาน ต้องไปหางานทำ ก็เลยปิดโอกาสตัวเอง ทั้งที่จริงๆ แล้ว เราทุกคนสามารถสร้างงานเองได้
หลายคนพอโดนให้ออกจากงาน ก็คิดว่าตัวเองสิ้นหนทาง ชีวิตจบแล้ว ...ทั้งที่จริงๆ แล้ว มันไม่ใช่เลย ..ถ้าทุกคนตั้งใจมองที่ทักษะและประสบการณ์ที่ตัวเองมี แล้วมองให้กว้าง ..อย่ายึดติดกรอบความคิดที่ว่า เคยทำอาชีพอะไร ต้องทำเหมือนเดิม ..พอมองกว้าง (ถอยหลังมามอง) จะเห็นว่าจริงๆ แล้วโอกาสมีอีกมากมาย
2. คนแบบที่สอง ..’นี่คือคนแบบที่สร้างงานให้คนอื่นทำ’ ..อันนี้คนส่วนน้อย เพราะเป็นสิ่งที่โรงเรียนหรือมหาวิทยาลัยไม่ได้สอน
จริงๆ น่าจะมีสอนนะ น่าจะเป็นวิชาบังคับก่อนจบ ประถม 6 ..วิชา สร้างงานทำเอง ...โจทย์มีอยู่ว่า ให้มองทักษะและประสบการณ์ ณ จุดที่ตัวเองยืน แล้วลองสร้างงานขึ้นมา
แน่นอน ถ้าให้เด็กประถมคิด เขาก็จะคิดจากประสบการณ์ของเขา เช่น หาของมาขาย จะขายออนไลน์หรือออกบูทขาย ก็ว่ากันไป
ถ้าให้นักศึกษาคิด ..งานก็จะเริ่ม มีความซับซ้อนขึ้น ก็จะมาจากความรู้ ระดับมหาวิทยาลัยที่เขาเรียน เช่น สมมุติว่าเรียนคอมพิวเตอร์ ก็จะสร้างบริษัท Start-Up ขึ้นมาสักอย่าง ...พอทักษะเรามากขึ้น โอกาสของธุรกิจก็จะมากขึ้น
ถ้าให้พนักงานบริษัทคิด ...งานที่สร้างก็มักจะเป็นสิ่งที่เขาทำอยู่ในบริษัทนั้นๆ เช่น ทำสิ่งที่เคยเสนอแต่หัวหน้าไม่เอา ก็อาจเอาไอเดียนั้น มาทำบริษัทตัวเอง ...ความเป็นไปได้ในธุรกิจของพนักงานบริษัท ก็จะมีโอกาสสำเร็จกว่า เด็กมหาวิทยาลัยหรือเด็กประถม เพราะเขาอยู่ใกล้ลูกค้ามากขึ้น
ถ้าให้ผู้บริหารบริษัทคิด ...งานที่เขาสร้าง น่าจะเป็นคู่แข่งตัวฉกาจของบริษัทที่เจาทำงานอยู่ ...ใช่!! ผู้บริหารนี่แหละตัวสร้างธุรกิจ Disrupt ได้ดีเลย เพราะรู้ทุกอย่าง ..รู้ไม่พอ ดันมี Connection มีความน่าเชื่อถืออีก ...แต่สงสัยไหม ทำไมผู้บริหารส่วนใหญ่ทั้งๆ ที่มีโอกาสสร้างธุรกิจเอง มีโอกาสสำเร็จมากสุด แต่ไม่ออกมาทำ ...ตอบง่ายๆ จะเสี่ยงทำไมเมื่อจุดที่อยู่มันดีอยู่แล้ว
ถ้าคุณเป็นเจ้าของ สิ่งที่ต้องทำ คือ ให้เงินและผลตอบแทนผู้บริหารและ Key Man ให้มากที่สุด ...ให้มากสุดในความหมายจริงๆ ก็คือ ‘จ่ายให้น้อยที่สุด เท่าที่เขาจะไม่ออกมาทำแข่งนั่นแหละ’
ที่เล่าเรื่อง ‘คนหางาน’ กับ ‘คนสร้างงาน’ เพื่อจะชี้ให้เห็นว่า จริงๆ นายจ้าง กับ ลูกจ้าง มันมีเส้นแบ่งบางๆ นิดเดียว ...ไม่ได้เกี่ยวกับเงิน , ความรู้ หรือ ความพร้อมอะไรทั้งสิ้น - คิดง่ายๆ คนทุกคน ทุกช่วงอายุ สามารถออกมาสร้างงาน สร้างธุรกิจ ได้ทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องจบปริญญาเอก หรือ ไม่จำเป็นต้องเป็นลูกเศรษฐี
เส้นบางๆ ที่คนไม่กล้าสร้างงานขึ้นมาเอง ก็คือ ‘ความกลัว’
จะบอกว่า ไม่มีใครพร้อมในวันแรกที่เริ่มทำอะไรหรอก ...ไม่มีคำว่า ‘พร้อม’
ว่ายน้ำครั้งแรก , ขับรถครั้งแรก , สอบครั้งแรก , ทำงานครั้งแรก ...ไม่มีคำว่า ‘พร้อม’ แต่ทุกครั้งเราก็ผ่านมันได้ ทำได้ ..ถ้าเราจะทำ !!
ใครที่รู้สึกตัน หรือ ติดขัด ..คิดว่าหมดหนทาง ...ลองปรับวิธีคิดใหม่ ...ไม่มีใครพร้อมในวันที่เริ่ม แล้วเราจะกลัวอะไร ?
#ภาววิทย์กลิ่นประทุม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น