"วันนี้มาคุยกันต่อ ... เมื่อวานค้างเรื่องของ คุณแพ้ท ไม่เชื่อใน Overnight Success --ทำไม"
-- ก็เพราะมันคือฝัน ที่นำเราสู่ค่านิยมการใช้ชีวิต และ ค่านิยมในการลงทุน ที่ผิดๆ แบบต้องการได้เงินเร็ว .."ซึ่งในความเป็นจริงๆ ถ้ามันง่ายๆอย่างนั้น ก็ดีซิครับ ทุกคนบนโลกนี้จะได้รวยง่าย..แต่!! มันไม่เป็นเช่นนั้น" -- สมัยนี้การติดต่อสื่อสารรวดเร็ว ทำให้คนรุ่นใหม่ (รวมทั้งผม) มีความอดทนต่อสิ่งต่างๆรอบตัวน้อยลง "ประมาณว่า วี๊ดแตก วีนแตก ง่ายๆ ...เล่นหุ้นก็ต้องการได้เงินเร็วๆ..และทั้งหมดคือ -- จุดอ่อน!!"
วะจ๊าก!! ไฉนความเร็วจึงเป็น "จุดอ่อน" ก็เหมือนขับรถเร็ว มันทำให้ถึงจุดหมายเร็วก็จริง แต่ความเสี่ยงในการเดินทางของคุณก็เพิ่มขึ้น และมันเป็นความเข้าใจผิดๆ ที่คนส่วนใหญ่มองตลาดหุ้นเป็นเหมือนสนามแข่งรถที่ต้องใช้ความเร็วขั้นเทพ !!! ...จริงๆแล้ว การลงทุนและตลาดหุ้น มีความเสี่ยงเท่ากับที่คุณมอง "ใช่!! มันคือ วิธีการการเดินทางของคุณ เช่น Day Trade ก็เหมือนขับมอเตอร์ไซค์ ..Trend Follower (Technical)ก็เหมือน ขับรถยนต์ .. VI อย่างผม ก็เหมือนนั่งรถไฟ --ใช่!! คุณอาจจะคิดว่า วิธีไหนมันก็ตายได้ทั้งนั้น แต่!! โอกาสความเสี่ยงมันไม่เท่ากัน อย่างผมเป็น VI เหมือนนั่งรถไฟ เพราะผมลงทุนแบบ "ออมในหุ้น" ดังนั้น ผมไม่ต้องเฝ้าหุ้น ไม่ต้องมานั่งดูรายวัน ก็เหมือนรถไฟ คุณนอนไปนั่งไป สุดท้ายคุณก็ไปถึงจุดหมาย "ข้อแม้เดียวคือ คุณขึ้นรถไฟ ถูกสายหรือเปล่า !! .. จะไปเชียงใหม่ ก็ต้องนั่งให้ถูกคัน ..วิธี VI แบบผม จะวัดว่า เจ๋งไม่เจ๋ง มันเห็นตั้งแต่ขึ้นรถแล้ว ..จากนั้น เมื่อขึ้นถูกคัน มันก็อยู่ที่คุณ ทนนั่งไปถึงจุดหมายหรือเปล่า ..เพราะโดยส่วนมาก คนที่ไม่ประสบความสำเร็จในแบบ VI ก็เพราะคุณกลัว และโดดหนีไปก่อน
การใช้ชีวิต พูดก็พูดเถอะ ..มันไม่มีสูตรสำเร็จ ไม่ว่าวิธีไหน ก็ต้องเข้าใจวิธีการของตัวเอง และมีความอดทน ซึ่งตรงนี้ "ไม่ง่าย!!"
กลับมาที่ประเด็นที่ว่า "ความสำเร็จ" ทุกคนก็มองต่างกัน ..ผมยอมรับเลยว่า ครั้งแรกที่ก้าวสู่โลกแห่งการเป็นผู้ประกอบการ ผมอยากสำเร็จเร็ว..ผมตั้ง Goal ไว้ว่าผมจะ Retire ก่อนอายุ 40 ปี และมีเงิน 1,000 ล้าน ที่สร้างด้วยตัวเอง ...ใช่!! มันเป็นความฝันที่สุดโต่งในเวลานั้น และ ต้องบอกว่า ..มันไม่ใช่ประเด็น !!
เมื่อชีวิตผมผ่านมรสุม ผ่านประสบการณ์การทำธุรกิจ และการลงทุนที่มากขึ้น ผมมาพบว่า จริงๆแล้วเป้าหมาย เช่น Retire 40 มันเป็นอะไรที่ไม่ใช่..อ่ะ --- คุณลองนึกภาพ เด็กหนุ่มอายุ 40 ปี แล้วรวยพันล้าน แล้วนอนอยู่กับบ้าน นั่งแคะขี้มูก ..แล้วว่างๆก็ไปเดินห้าง แล้วก็กลับมาบ้าน.."คุณค่าของความเป็นมนุษย์มันหมด ตั้งแต่วันที่คุณคิดที่จะหยุดจากการทำงาน เพียงเพราะเราทำในสิ่งที่เราไม่ชอบ มันจึงเป็นกับดักที่บีบให้เราพยายามดิ้นให้หลุดจากงานที่เราทำ โดยพยายามสำเร็จให้เร็ว จะได้เลิกทำงานที่เราไม่ชอบ"
.. และนั้นเป็นทางเดินที่น่าสงสาร เพราะประการแรก คุณจะไม่มีทางสำเร็จ ....เพราะการที่คุณไม่มี Passion ในสิ่งที่คุณทำ โดยเฉพาะยุคการแข่งขันที่สุดโต่งอย่างในปัจจุบัน คุณไม่มีทางทำได้ดี และ ไม่มีทางสำเร็จ -- คนที่สำเร็จได้ในยุคนี้ คือ คนที่ชอบทำในสิ่งที่ตัวเองทำ เมื่อชอบ คุณจะทำมันอย่างสุดใจ และนั่นคือ จิตวิญญาณที่คุณสามารถใส่ให้กับสิ่งที่คุณทำ "และคุณภาพของงานคุณ ที่ทำจากใจ ..มันจะออกมาสุดยอด" -- นั่นเป็นเพราะลูกค้าของคุณเป็นคนที่ฉลาดขึ้นไง ..ลูกค้าคุณจึงมักเลือกซื้อในสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง
สอง ...คุณค่าของคน มันวัดที่ การยอมรับของสังคม ..คนรวยที่ด้อยพัฒนาจะมุ่งแสวงหาแต่การกอบโกยเข้าตัวเอง (บ้านเราเป็นส่วนใหญ่) แต่คนรวยที่สมบูรณ์ แน่นอนเขาโคตรรวย (อย่าง Bill Gates หรือ Warren Buffett) เขาแสวงหาความสุขจากการให้ แต่ให้บนพื้นฐานของธุรกิจ -- ยิ่งให้ เขาก็ยิ่งรวย แต่คนอื่นได้ประโยชน์ !! ..ไม่ใช่ยืนแจกเงินบ้าๆบอๆ เพราะยังไงก็ไม่พอ ...Model ธุรกิจที่ผมว่า น่าศึกษา อย่างในเมืองไทยคือ คุณตัน หลังจากแกขายโออิชิ ก็เริ่มตั้ง Business Model แบบกึ่งการให้ ..และผมว่ามันยั้งยืน
ต่างประเทศเขาเรียกคนกลุ่มนี้ว่า Social Entrepreneur เพราะกิจการของเขาเป็น "ลูกผสม" ระหว่าง การให้ซึ่งตั้งอยู่บน Profit & Loss ของ Business Model "การให้ ที่วางบน Business Model ย่อม ยั่งยืนกว่า เพราะมันเสมือนกับองค์กรสีขาว หรือ สีเขียว ที่ตั้งอยู่ในรูปแบบของ Win-Win คือ คนให้ได้ คนรับก็ได้ ...มันจะดีกว่า การแจกทาน แบบโยนปลาเข้าปาก
มันเป็นกึ่งกลางของการ สอนวิธีจับปลา ซึ่งยั่งยืนกว่า!! ...ผมเชื่อว่า หากธุรกิจที่คุณสร้าง สามารถทำให้คุณรวย โดยที่ระหว่างที่คุณรวย คุณได้สร้างโอกาสให้กับคนอีกเป็นจำนวนมาก -- ผมถึงพยายามพูดเสมอเรื่องของการ "ยิ่งให้ ยิ่งได้" แต่กลบทในการสื่อสารประเด็นนี้ออกมามันไม่ง่าย ..เพราะเมื่อคนพูดออกมาปั๊บ คนจะมองว่า คุณสร้างภาพทันที และนี่คือ จุดที่ผมคงยังต้องขบคิด อีกนานพอสมควร !!
จริงๆแล้ว ถ้าเทียบ คนไทย กับ ฝรั่ง เอาสู้แบบตัวๆ เราชนะฝรั่งนะ ..แต่พอเอามารวมกัน เรากลับแพ้ ..เพราะสิ่งที่เราไม่มีคือ มุมมองของการ "ยิ่งให้ ยิ่งได้" ..การสร้างองค์กรที่ยิ่งใหญ่ระดับประเทศ มันไม่ใช่ คุณคนเดียว จะเป็นทั้งหมดขององค์กรที่ยิ่งใหญ่ระดับประเทศ ..แต่มันเป็นการสร้างคนต่างหาก ..หากคุณจะยิ่งใหญ่ ..คุณต้องสร้างลูกน้องที่ยิ่งใหญ่ จากนั้น ลูกน้องที่ยิ่งใหญ่ ถึงจะดันให้องค์กรยิ่งใหญ่ ..แต่คนไทย กลายเป็นหัวหน้า อิจฉาลูกน้อง ..ขัดขา ขัดแข้งกันไปมา ..มันเลยไม่ไปไหน
"คุณแพ้ท ..มีคนฝากถามว่าในฐานะที่คุณแพ้ทผ่านประสบการณ์ของทั้งสองด้าน -- ผู้ประกอบการ กับ มนุษย์เงินเดือน ต่างกันอย่างไร"
--ต่างมากครับ ... การเป็นผู้ประกอบการคุณต้องมองสองด้าน ...แต่การเป็นลูกจ้าง เรามองด้านเดียวคือ ตัวเรา ..มันถึงขัดกันตลอด ... แต่ความเหนือมันอยู่ทีีมีอีก ชนชั้นที่เหนือกว่าผู้ประกอบการ ..ดังนั้น ลูกจ้างหรือมนุษย์เงินเดือน สามารถ Upgrade ผ่านผู้ประกอบการไปเลย !! ..นั่นคือ นักลงทุน !!!!! --- ลูกจ้างมองชั้นเดียว ..ผู้ประกอบการมองสองชั้น ..แต่นักลงทุนมองสามชั้น (ไม่ใช่หมูสามชั้นนะ..หุ หุ)
ชั่นที่หนึ่ง ทำงานเพื่อเงิน (ทำไงก็ไม่รวย)
ชั้นที่สอง ให้เงินทำงาน (เอาเงินไปวาง ให้มันเติบโตได้ เขาถึงเทียบผู้ประกอบการกับ นักปลูก นักสร้าง แต่วางอยู่บนพื้นฐานของธุรกิจของตัวเอง)
ชั้นที่สาม อ่าน Cycle ออก ... ผู้ประกอบการยังไง ต้องขึ้นลงตาม Cycle ของธุรกิจ ซึ่งมีขาขึ้นและขาลง ..เวลาขึ้นก็รวยกันถ้วนหน้า เวลาขาลง ผู้ประกอบการก็หน้าซีดกัน เพราะซวยไปตาม Cycle ของธุรกิจ ...แต่นักลงทุน ทำกำไรจาก Cycle ดังนั้น ทุกๆ Cycle นักลงทุนที่เข้าใจ Cycle ก็สามารถหาซื้อของถูก แล้วก็ไปขายแพง "เจ้าของธุรกิจใหญ่ๆ ต้องกอดหุ้นเขาขาลง เพราะเขาเป็นเจ้าของ ..แต่นักลงทุนโยนทิ้งได้ ...จากนั้น ก็มารับของถูก (ผมถึงเห็นน้ำตาของผู้ประกอบการไงล่ะ..อิ อิ) พอหุ้นแพง ผมก็ขายได้ แต่เจ้าของขายไม่ได้ เพราะถ้าขายอาจเสีย การควบคุมของกิจการ ....
ดังนั้น ก็ฝากไว้ ..เวลานายเรานั่งอยู่บนหัวเรา ..แต่ถ้าเราเข้าใจ ..สุดท้ายเราก็ไปนั่งอยู่บนหัวนาย...ฮ่า ฮ่า (ลามปามโคตร..แต่จริง!!) ..ฝึกไว้เถอะครับ การลงทุน ...ทำให้เราฉลาด ไม่ตกยุค และ รวย!!
--- สิ่งที่ผมอยากฝากคือ ใครยังไม่ได้อ่านหนังสือผม .."ไปดูที่ SE-ED ได้ .."..อิ อิ อิ ( 3 เล่มนี้ แหละ ฮา ฮา ได้สาระ!!)
(นี่ใส่ไช่ซะเยอะ เกินกว่าที่ออกรายการวิทยุ FM 101 ซะมากมาย ..อิ อิ ขำขำครับ อย่าคิดมาก)
ทุกสิ่งล้วนเป็นสัจธรรม จริง
ตอบลบ