'ผมไม่เชื่อในพรสวรรค์ แต่เชื่อในพรแสวง'
หลายคนบอกให้หาพรสวรรค์ให้เจอแล้วเราจะประสบความสำเร็จ !! ...ผมก็มานั่งหาว่า อะไรที่ผมทำได้ดี ปรากฏว่าเด็กในยุคผม Gen Y ทำได้ทุกอย่าง
ถ้าอะไรไม่เก่ง จับไปเรียนพิเศษ เดี๋ยวจะได้ตามเพื่อนทัน
เลขอ่อนเดี๋ยวไปติว ..ภาษาอังกฤษอ่อน ไปเรียนเพิ่ม
สรุปแล้วเด็กรุ่นผม อย่าไปหาพรสวรรค์เลย หาไม่เจอ เพราะมันเก่งเท่ากันทุกอย่าง เรียนก็เก่ง กีฬาก็ดี บางคนดนตรีก็ได้ บางคนทำอาหารทำขนมเก่ง ...เอาดิ ยุคเก่งทุกอย่าง อะไรคือ พรสวรรค์ครับ ?
สารภาพเลย ตัวผมเอง วันนี้ยังไม่รู้เลยว่าอะไรคือพรสวรรค์ของผม เพราะงานที่ผมทำวันนี้ คือ จุดอ่อนทั้งหมดของผมในวัยเด็ก
ผมเป็นนักพูด เป็นวิทยากร วันนี้ผมทำเงินจากการพูดเยอะมาก แต่ใครจะรู้ว่า ผมเป็นคนกลัวเวที ไม่กล้าพูดหน้าชั้น ...ผมพูดครั้งแรกแบบขึ้นเวทีจริงจัง ก็ตอนผมอายุเกือบ 30 แล้ว ...จุดอ่อนอันดับหนึ่ง กลายเป็นสิ่งที่ทำเงินให้ผมอันดับหนึ่ง
ผมเขียนแย่ ภาษาไทยผมอ่อนมากเวลาเรียน ..ผมไม่เคยคิดจะเป็นนักเขียน ..แถมผมเพิ่งมาฝึกเขียนก็หลังจากผมทำธุรกิจเจ๊งนั่นแหละครับ ..วันนี้จุดอ่อนด้านภาษา เปลี่ยนเป็นจุดแข็ง ผมกลายเป็นนักเขียน (แปลกว่ะ)
ผมไม่เก่งเลข ในมหาวิทยาลัยผมไม่ชอบวิชาการเงิน บอกตรงๆ สมองผมไม่ถึง ผมไม่ชอบอะไรยากๆ ..แต่วันนี้ผมเป็นที่ปรึกษาการลงทุนที่มีชื่อเสียง สถาบันการเงินระดับประเทศจ้างผมทำงาน ...จุดอ่อนจุดนี้กลายเป็นจุดแข็งอีกอัน
ตลกดีนะครับ ...ถ้าให้ผมสรุปส่วนตัว ผมคงจะบอกว่า 'พรสวรรค์หาได้จากจุดอ่อน' อาจจะใช้ไม่ได้กับคนส่วนใหญ่นะ ..555
งั้นขอสรุปใหม่ว่า 'ให้แสวงหา ทำให้เยอะ ลุยให้เยอะ ลองในสิ่งที่คิดว่าทำไม่ได้ เพราะจุดแข็งตัวคุณอาจแฝงในจุดอ่อนแบบผมก็ได้'
ดังนั้น 'พรแสวง' ...สู้ให้เจอครับ
#ภาววิทย์กลิ่นประทุม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น