คนเราจะเก่งกว่าอาจารย์ได้อย่างไร

'คนเราจะเก่งกว่าอาจารย์ได้อย่างไร ?'

พ่อถามผม ...'ว่าไงแพ้ท ตอบดิ ?'

พ่อมักท้าทายผมด้วยคำถามแปลกๆ เช่น 'ลูกต้องเก่งกว่าพ่อ ไม่งั้นโลกก็กำลังถอยหลังดิ คนรุ่นใหม่โง่กว่าคนรุ่นเก่า!!'

'ก็จริงครับพ่อ แต่มันทำยังไงล่ะ ...'

คำถามเหล่านี้ผมถูกถามตั้งแต่เป็นเด็ก ...ทำให้ผมคิดตลอด เช่น เวลาเรียนหนังสือผมก็คิดนะว่า ถ้าเราทำทุกอย่างตามที่เรียนมา ก็ไม่มีทางเก่งกว่าอาจารย์ไดั

เราจะไปต่างอะไรจากคอมพิวเตอร์ ที่ถูกตั้งโปรแกรมให้ทำตามคำสั่ง ทำตามตำรา แล้วจริงๆ มันทำตามคำสั่ง ตามตำราได้ดีกว่าคน ..อ้าว!! แล้วจะมีคนไปทำไม ?

คิดๆ ก็มาเจอคำตอบ ก็คือ 'สิ่งที่เราทำดีกว่าคอมพิวเตอร์ ก็คือ สวนคำสั่ง ท้าทายคำสั่ง ท้าทายตำรา ..แหกตำรา ..แหกคำสั่ง..' ...ไอ้คนที่โดนไล่ออกจากงานคนก่อน ก็คิดแบบผมเลยนี่ 'แหกคำสั่งหรือ? ไล่ออก ...ไป!!'

ผมใช้เวลาเกือบ 20 ปี ตอบคำถามที่พ่อถามผม ..เริ่มจากผมสอบติดธรรมศาสตร์และนั่นคือจุดที่ผมเริ่มออกจากบ้าน ไปอยู่หอ อยู่ด้วยตัวเอง ...ผมพยายามเรียนให้ดี 

ผมจบเกียรตินิยมจากคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี แล้วก็ผจญภัยต่อที่ออสเตรเลีย

ผมนึกถึงชีวิตตัวเอง คล้ายๆ หนังกำลังภายในจีน ที่พระเอกต้องท่องยุทธภพ ..เสาะหาวิชา และฝึกฝน ยิ่งถ้าตกเขา ยิ่งจะไปเจอวิชาดี 

ใช่!! ชีวิตผมทำตามหนังจีนกำลังภายในเลยว่า 'ต้องท่องยุทธภพ ถ้าไม่เจอคัมภีร์ดาบวงพระจันทร์ ผมจะไม่กลับมา' ...ช่วงนั้นผมก็ยังตอบคำถามพ่อไม่ได้ว่า 'ทำไงจะเก่งกว่าอาจารย์ เพราะแค่หาอาจารย์เก่ง กรูยังหาแทบไม่เจอ ถึงเจอเขาก็ไม่รับเราเป็นศิษย์'

สรุปชีวิตผมตกเขา และก็ไม่เจอคัมภีร์ เจอแต่แผลกลางหลัง สุดท้ายผมต้องกลับยุทธภพ ก็คือ ยอมแพ้ในการทำธุรกิจในต่างประเทศแล้วกลับมาเป็นลูกจ้างในเมืองไทย (ถ้าในหนังจีน คือกลับมาเป็นเสี่ยวเอ้อ)

วันนี้ผมยังเป็นเสี่ยวเอ้อ ยังเป็นลูกจ้าง แต่ความคิดผมเปลี่ยนไปมาก ..ผมได้ลองทำธุรกิจส่วนตัวเล็กๆ อยู่หลายอย่าง ในเวลาว่างนอกงานประจำ ซึ่งทำให้ผมเรียนรู้การทำธุรกิจมากขึ้น

ผมเริ่มตอบพ่อได้ว่า 'ทำไงจึงเก่งกว่าอาจารย์'

ก็ไม่ยาก 'ตั้งใจเรียนทุกอย่างจากอาจารย์ แต่ไม่ได้เรียนเพื่อทำตาม แต่เรียนเพื่อรู้ ..จากนั้นต้องทิ้งมันไป เพื่อที่เราจะพัฒนาองค์ความรู้ใหม่ ที่เราจะใช้จริงในปัจจุบัน'

เคล็ดลับของการเรียน ไม่ใช่เพื่อจำ แต่เพื่อเข้าใจ แล้วทิ้งมันไป ..การทิ้งคือการหลุดกรอบจากสิ่งที่ทำ เราจะต้องการทิ้งทุกอย่างเพื่อสร้างสิ่งใหม่ที่ดีกว่า

ใช่ไหมครับพ่อ ?

'ไอ้บ้า!! ไปคิดใหม่เลย ...' 

(อ้าว!! นึกว่า เท่ห์..555)

 'เรียนเพื่อทิ้ง - วางเพื่อหลุดกรอบ - เมื่อไร้กรอบจึงสร้างสรรค์และเกิดประโยชน์ เหนือคอมพิวเตอร์ !!'

 ...อย่าไปแข่งทำตามแบบคอมพิวเตอร์ เราต้องเป็นที่คอมพิวเตอร์ทำไม่ได้ 

#ภาววิทย์กลิ่นประทุม