'ธนาคารมนุษย์ กับเงินล้นโลก !!' ...นี่คือ โลกที่เรากำลังจะเป็น
- หลายคนยังกลัววิกฤตเศรษฐกิจ เพราะไม่เคยรู้ว่า วิกฤตเศรษฐกิจแก้โคตรง่าย ..'แค่พิมพ์เงิน' ดังนั้น ถ้าเกิดวิกฤตเศรษฐกิจอีก ก็แค่พิมพ์เงินเพิ่ม จะทำ QE หรือ จะเรียกอะไรก็ตาม ...สุดท้ายพอเงินท่วมมากพอ ตลาดหุ้น หรือ อสังหา ก็จะกลับขึ้นมาอย่างรวดเร็ว -- 'เฮ้ย!! จริงเหรอ'
- จริง ยิ่งกว่าจริง ...สมัยก่อนผู้นำประเทศเขากลัววิกฤตเศรษฐกิจ แต่วันนี้ตรงข้าม - 'สิ่งที่ต้องกลัววันนี้คือ เงินเฟ้อ ..ภาวะที่เงินลดค่า แล้วราคาสินทรัพย์ หุ้น อสังหา ทอง สินค้าโภคภัณฑ์ ขึ้นบ้าคลั่ง ..อันนี้ซิน่ากลัว เพราะยังไม่มีเครื่องมือแก้'
- คิดดูซิ ถ้าเศรษฐกิจแย่ เงินฟืด ก็ QE ก็จบ ..รวยโคตรง่าย แค่เดาใจผู้นำประเทศ ..ยุคนี้ไม่มีใครยอมให้เศรษฐกิจพังคามือตัวเองหรอก ...เวลาสินทรัพย์ราคาลงแรง ก็แค่เข้าไปซื้อ
- ผมนั่งคุยกับนักธุรกิจใหญ่หลายๆ ท่าน เขาเล่าให้ฟังว่า ทุกวันนี้โลก ไม่ได้ขาดแคลนเงินเหมือนสมัยก่อน แต่สิ่งที่โลกขาดแคลน คือ 'คนที่มีความสามารถ'
- วันนี้ธุรกิจในตลาดหุ้น แทบไม่ต้องกู้ธนาคาร เงินไม่ได้ขาด สิ่งที่ขาดคือคน ...คนเก่ง อยู่ไม่นาน / คนไม่เก่งนี่เกาะบริษัทไม่ปล่อยเลย
- วันนี้เด็กจบใหม่ ยังไม่ทันสร้างผลงาน ก็ขอขึ้นเงินเดือน ..ที่โหดกว่านั้น คือ ธุรกิจคู่แข่งก็มาพยายามแย่งเด็กเหล่านี้ ให้ราคาเสนอซื้อตัวกันอย่างกับปั่นหุ้นแน่ะ
- สิ่งที่น่าจะเกิดคือ 'ธนาคารมนุษย์' .ธนาคารนี้จะไม่ได้ปล่อยกู้เงิน แต่ให้กู้มนุษย์ไปใช้ได้ ..มนุษย์แต่ละคนจะถูกดูแลโดยธนาคารแห่งนี้ เหมือนกับที่ธนาคารในปัจจุบันดูแลเงิน บริหารเงิน - ธนาคารมนุษย์ก็จะดูแลมนุษย์แทน
- ธนาคารจะทำการวิเคราะห์ว่า ธุรกิจที่มาขอยืมมนุษย์ เป็นธุรกิจที่ดีมีอนาคตหรือไม่ ขาดทักษะอะไร จากนั้นก็ทำการ Matching เอาความต้องการมาชนกัน
- เฮ้ย!! แล้วมันต่างยังไงกับบริษัทจัดหางานล่ะ
ต่างซิ
1. หางาน คือ เอาคนไปลงบล็อกของบริษัท แต่ธนาคารมนุษย์คือ เอา Skill ไป match กับงาน แล้ววัดที่ผลงาน
2. แล้วเทคโนโลยีมันทำได้หรือ ? ...ถ้า UBER ทำได้ ทำไมตรงนี้จะทำไม่ได้
ประเด็น ไม่ได้อยู่ที่ว่าทำได้หรือไม่ได้
แต่ความสำคัญ คือ
1. เรากล้ามองจริงๆ หรือเปล่าว่าอะไรคือปัญหา ?
2. เรากล้านำเสนอวิธี ที่มันไม่อยู่ในตำราได้หรือไม่ ?
3. เรารู้สึกอย่างไร เมื่อจะมีคนมาพูดว่า เฮ้ย!! ที่คุณเสนอมา ไร้สาระโคตรๆ ?
- ธนาคารมนุษย์ ขำขำ นะ ..ช่วยคิดต่อหน่อยซิ จะแก้ปัญหาคนรุ่นใหม่ไม่อยากเป็นลูกจ้าง แรงงานขาด และ การพาคนกับองค์กร มาเจอกันที่ตรงจุดไหน ?
เอาเป็นว่า ลองถามตัวเองว่า วันนี้เราคิดหรือทำอะไรที่แตกต่างจากเมื่อวาน เพราะ นั่นเป็นนิยามของการพัฒนาและการเติบโต
#ภาววิทย์กลิ่นประทุม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น